donderdag 22 november 2012

mooie dag


ondanks de zieke polle gaan we toch eventjes naar buiten. 
zo fijn schijnt het zonnetje. lekker een frisse neus, en rode wangetjes op de snoeten.


ziek


gister lag hij met 40 graden koorts op de bank. wilde niet eten, vooral slapen, en anders huilen van ellendigheid. en dat al vanaf zaterdag, toen hij huilend van de sinterklaasintocht thuis kwam.
vandaag lust hij best een snoepje. zingt weer heel hard sintliedjes. telt hij de letters van de woorden die hij zegt weer. en speelt hij weer een beetje, tussen het bankliggen door.
nu maar weer gauw echt beter worden kleine polle!


woensdag 21 november 2012

cool


voor het eerst in een pak naar de judoles.
gisteravond kwam het met de post. nog net op tijd om het vandaag naar 
de les aan te kunnen doen.
mees was zo blij toen hij zijn pak zag.
‘zo hé. zo hé.’ zei hij toen hij het pak bekeek. ‘ zo hé mam, hij is echt cool!’ 
en vandaag is hij zelf heel erg cool in zijn pak.

vrijdag 16 november 2012

bietjes eten



draken, dino's en raketten


polle heeft een pleister. 
niet omdat hij gevallen is. of pijn heeft.
gewoon een pleister op zijn oog. eigenlijk wil hij niet.
en echt nodig is het ook niet. een lui oog heetf hij niet.
maar wel een oog dat net iets minder goed ziet.
dus vanaf vandaag plakken we elke dag een zo’n coole pleister. vandaag de draken.
en het hoeft maar twee uur per dag. niet eens naar school. 
het is vast even wennen. maar zoals met de meeste nieuwe dingen wil polle dat liever niet.
hij trekt de pleister het liefst vijf minuten later er weer af. maar houdt hem toch de hele twee uur op.
mees vindt het zo cool, die pleister op zijn oog, dat hij ook wil.
maar zijn ogen waren helemaal goed en gezond. 
dus voor hem voorlopig geen brilletje, waar hij zo op hoopte. 


dinsdag 13 november 2012

donderdag 8 november 2012

guus en mees
















mees is sinds twee weken naar judo. en hij is heel enthousiast. 
na eerst hapkido en tekenles te hebben geprobeerd is dit waar hij echt op wil.
liefst gelijk twee keer per week. maar dat doen we nog maar even niet. 
eerst maar kijken hoe het hem vergaat met één vast ding in de week. 
wat betekent dat je dan geen afsrpaakjes met een vriend kan maken. 
en dat doet mees ook heel graag.

guus is alsmaar meer en beter aan het lopen. 
en houdt ons ‘s nachts nog steeds voortdurend uit de slaap. 
op aanraden van de homeopaat gingen wij naar twee mevrouwen, 
die met guus zouden kunnen ‘praten’. fluistervrouwen.
menno was sceptisch maar ging toch mee.
wat de mevrouwen ons vertelden was verbazingwekkend en ongelooflijk.
zulke rake dingen zeiden zij. zo verhelderend en ook toch zo herkenbaar.
of hij nu beter zal gaan slapen is nog iets wat ik betwijfel.
beter begrijpen doen we hem nu wel. 
en hij is zo leuk. zo lief. zo’n kleine zelfverzekerde vrolijke grappenmaker.
die zo erg houdt van zijn grote broers om hem heen. en van zijn papa en mama.
ondanks die korte slapeloze nachten zijn wij ook zo ontzettend blij met dit lieve kind.

en alles gaat voorbij...