 |
mees is sinds twee weken naar judo. en hij is heel enthousiast.
na eerst hapkido en tekenles te hebben geprobeerd is dit waar hij echt op wil.
liefst gelijk twee keer per week. maar dat doen we nog maar even niet.
eerst maar kijken hoe het hem vergaat met één vast ding in de week.
wat betekent dat je dan geen afsrpaakjes met een vriend kan maken.
en dat doet mees ook heel graag.
guus is alsmaar meer en beter aan het lopen.
en houdt ons ‘s nachts nog steeds voortdurend uit de slaap.
op aanraden van de homeopaat gingen wij naar twee mevrouwen,
die met guus zouden kunnen ‘praten’. fluistervrouwen.
menno was sceptisch maar ging toch mee.
wat de mevrouwen ons vertelden was verbazingwekkend en ongelooflijk.
zulke rake dingen zeiden zij. zo verhelderend en ook toch zo herkenbaar.
of hij nu beter zal gaan slapen is nog iets wat ik betwijfel.
beter begrijpen doen we hem nu wel.
en hij is zo leuk. zo lief. zo’n kleine zelfverzekerde vrolijke grappenmaker.
die zo erg houdt van zijn grote broers om hem heen. en van zijn papa en mama.
ondanks die korte slapeloze nachten zijn wij ook zo ontzettend blij met dit lieve kind.
en alles gaat voorbij...
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten